Turystyka

Agencja turystyczna czy biuro podróży?

W ubiegłym roku w Warszawie odnotowano 9,6 mln przyjazdów turystów, w tym 2,7 mln cudzoziemców. Uwzględniając wizyty bez noclegów, liczba odwiedzających stolicę przekroczyła 20 mln – wynika z danych „Turystyka w Warszawie. Raport 2016”.

Wśród obcokrajowców najliczniejszą grupę stanowili Brytyjczycy (12 proc.), Niemcy (11 proc.) oraz Francuzi (7 proc.). Średnia kwota wydatków podczas pobytu w stolicy wyniosła 739 zł. Krajowi turyści zostawili tu średnio 402 zł, natomiast zagraniczni ponad trzykrotnie więcej, bo aż 1482 zł.

Według polskich turystów największymi atrakcjami turystycznymi w stolicy są: Muzeum Powstania Warszawskiego (wskazało na nie 34 proc. badanych), Stare Miasto (26 proc.) i Muzeum Łazienki Królewskie (18 proc.). Natomiast obcokrajowcom najbardziej podobało się kolejno: Stare Miasto (48 proc.), Pałac Kultury i Nauki (16 proc.) oraz Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN (13 proc.).

Z roku na rok coraz chętniej i coraz więcej wydajemy na wakacje. Obecnie szacuje się, że biur podróży i agencji turystycznych jest w Polsce około 5000. (najwięcej w mazowieckim, małopolskim i śląskim, najmniej w lubuskim, świętokrzyskim, opolskim i lubelskim – te rynki mają więc dobre możliwości rozwoju).

Prowadzenie agencji turystycznej, to innymi słowy, pośredniczenie w zawieraniu umów o świadczenie usług turystycznych na rzecz organizatorów turystyki posiadających wpis do rejestru, lub na rzecz innych usługodawców posiadających siedzibę w kraju. Przy takiej działalności NIE jest wymagane uzyskanie wpisu do wspomnianego wyżej rejestru organizatorów turystyki. Działalność agencji nie wymaga również wykupu ubezpieczenia.

Agencja turystyczna wykonuje zlecenia na rzecz organizatorów turystycznych posiadających wpis do rejestru. Działalność wykonywana jest na podstawie umowy agencyjnej a zyski czerpie z ustalonych między touroperatorem a sobą prowizji.

Rozróżnijmy podstawowe formy w jakich prowadzić możemy biznes w zakresie biura podróży i organizacji wyjazdów turystycznych. Trzy możliwości to:

– organizator usług turystycznych
– pośrednik turystyczny
– agent turystyczny

Zarówno założenie biura turystycznego (czyli bycie organizatorem usług turystycznych) oraz biuro pośrednictwa turystycznego wymaga uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności oraz wpisu do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, którego dokonuje marszałek.

Aby uzyskać wpis (koszt 514 zł) , przedsiębiorca musi spełnić kilka wymogów formalnych:

– niekaralność (w zakresie przestępstw przeciwko zdrowiu i życiu, wiarygodności dokumentów, mienia oraz przeciwko obrotowi gospodarczemu)
– odpowiednie doświadczenie
– umowa gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej bądź umowę ubezpieczenia na rzecz klientów (najtańszą opcją przy rozpoczęciu działalności jest gwarancja bankowa – ok. 4500 Euro; ubezpieczyciele niechętnie bowiem udzielają gwarancji nowo otwieranym firmom i jest dla nowego biznesu znacznie bardziej kosztowne – dokładne kwoty gwarancji opisane są w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie minimalnej wysokości sumy gwarancji bankowej i ubezpieczeniowej wymaganej w związku z działalnością prowadzoną przez organizatorów turystyki i pośredników turystycznych z dnia z dnia 24 listopada 2003 r.)

Pod pojęciem odpowiedniego doświadczenia, Ustawa o Usługach Turystycznych rozumie:

– 1 rok praktyki w obsłudze turystów i ukończone studia wyższe z zakresu turystyki i rekreacji, prawa, ekonomii, zarządzania i marketingu,
– 2 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią z zakresu obsługi turystów lub ukończone studia wyższe inne niż wymienione powyżej,
– 4 lata praktyki w obsłudze turystów i ukończoną szkołę średnią inną niż wymieniona powyżej,
– 6 lat praktyki w obsłudze turystów, w pozostałych przypadkach.

Jak więc widać, zarówno prostsze jak i tańsze jest uruchomienie działalności gospodarczej w zakresie prowadzenia agencji turystycznej.

Prowadząc agencję podróży można nie tylko pośredniczyć w sprzedaży wycieczek (np. wycieczka po Warszawie) i wyjazdów urlopowych ale również czerpać dodatkowe zyski z pośredniczenia w sprzedaży biletów kolejowych, lotniczych, autobusowych, noclegów w hotelach i pensjonatach oraz ubezpieczeń.

Biznes w Polsce

Przedsiębiorcami prowadzącymi we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową są: osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym odrębne ustawy przyznają zdolność prawną. Za przedsiębiorców należy także uznać wspólników spółek cywilnych w zakresie wykonywanej przez nich działalności.

Wszyscy przedsiębiorcy podlegają wpisowi do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) bądź do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego (KRS).

Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej (w skrócie CEIDG) jest spisem przedsiębiorców, będących osobami fizycznymi, działających na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Spis prowadzony jest od 1 lipca 2011 r. w systemie teleinformatycznym przez ministra właściwego do spraw gospodarki na podstawie przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Rejestracja w CEIDG jest wolna od opłat.

W przypadku wyboru działalności w formie spółki osobowej albo kapitałowej rejestracji dokonuje się w Krajowym Rejestrze Sądowym, prowadzonym przez sądy rejonowe właściwe ze względu na siedzibę tworzonej spółki.

Warunki podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej przez osoby fizyczne na terenie Rzeczypospolitej Polskiej regulują przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (DZ.U. z 2018 r., poz.647).

Osoby zagraniczne z państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne z państw niebędących stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa ze Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na takich samych zasadach jak obywatele polscy.

Na takich samych zasadach jak obywatele polscy mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej także obywatele innych państw, którzy otrzymali m.in. zezwolenie na osiedlenie się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zgodę na pobyt tolerowany, status uchodźcy nadany w Rzeczypospolitej Polskiej lub korzystają z ochrony czasowej na jej terytorium.

Rejestrując się jako przedsiębiorca w CEIDG, musisz wskazać pod jaką nazwą będziesz działać. Nazwa musi zawierać co najmniej twoje imię i nazwisko podane w mianowniku - na przykład: Jan Kowalski.

Ważna jest kolejność – wpisując nazwę najpierw podaj swoje imię, a później nazwisko.

Możesz dodać do imienia i nazwiska inne elementy, na przykład opisujące profil twojej działalności – Jan Kowalski dorabianie kluczy, czy wskazujące na miejsce jej prowadzenia. Takim dodatkowym elementem może też być twój pseudonim albo dowolne fantazyjne sformułowanie.

Pamiętaj! Jedna osoba fizyczna może mieć tylko jeden wpis w CEIDG. Nie możesz mieć zarejestrowanych kilku jednoosobowych firm na swoje nazwisko, ale pod jednym wpisem możesz prowadzić różne rodzaje działalności gospodarczej.

Przedsiębiorca, który rejestruje firmę, musi przypisać swoją działalność do określonego kodu w Polskiej Klasyfikacji Działalności, czyli wybrać kod PKD.

Kody są wykorzystywane w statystyce publicznej, ale mają też duże znaczenie praktyczne. Na przykład niektóre kody są powiązane z określonymi formami opodatkowania, obowiązkiem korzystania z kasy fiskalnej lub rejestracją VAT.

Wyszukaj taki kod, który najbardziej odpowiada temu, co chcesz robić. Wybierz jeden kod główny, czyli związany z działalnością, która powinna ci przynosić największe przychody, i dowolną liczbę kodów dodatkowych.

Co do zasady przedsiębiorcy mogą działać swobodnie. To znaczy, że nie potrzebują niczyjej zgody na prowadzenie konkretnej działalności.

Czasami jednak, aby prowadzić biznes, musisz mieć określone uprawnienia zawodowe posiadać określony sprzęt lub warunki lokalowe. Są też takie biznesy, które możesz prowadzić dopiero po uzyskaniu pozwolenia odpowiednich instytucji publicznych.

W tych przypadkach może ci być potrzebna licencja, koncesja, zezwolenie lub wpis do rejestru działalności regulowanej. Musisz się o nie postarać już po zarejestrowaniu firmy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *